Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΕΣ ΧΑΖΟΜΑΡΕΣ

Θα επιμείνω στο θέμα των ημιυπαίθριων χώρων γιατί ακούω και διαβάζω άπειρα τρελά και παράλογα από ανθρώπους που το παίζουν ειδικοί πάνω στο θέμα εντοπίζοντας τα παρακάτω
α) Δεν μπορεί να γίνει κατεδάφιση ημιυπαίθριου χώρου. Ο χώρος αυτός είναι ένα δωμάτιο με μια πλευρά ανοικτή. Τι να κατεδαφίσουμε; Όλο το δωμάτιο; η τον τοίχο μπροστά που έγινε παράνομα;. Και αν ακόμα γκρεμίσουμε το δωμάτιο τι θα γίνει με τον επάνω όροφο που μπορεί να μην είναι ημιυπαίθριος;. Σταματήστε να μιλάτε για κατεδάφιση ημιυπαίθριων
β) Δεν μπορεί να γίνει κατάργηση ημιυπαίθριων χώρων αν δεν βρεθεί ο τρόπος αντικατάστασης τους. Ας υποθέσουμε ότι εγώ θέλω να κάνω μια υποχώρηση στο σαλόνι του σπιτιού μου, προκειμένου πχ να έχω μεγαλύτερο μπαλκόνι, ο χώρος της υποχώρησης τι θα είναι;. Θα μετράει στην δόμηση; Καταστράφηκα!!!

Δεν είναι λύση αυτά που ακούω ότι πρέπει να έχουν πλάτος τουλάχιστον 3,50 μ. (από 2,50 μ. σήμερα) και βάθος μικρότερο ή ίσο των 1,80 μ. (αντί βάθος μικρότερο ή ίσο με το πλάτος, που αναφέρει ο ισχύων ΓOK). Και αν εγώ έχω δωμάτιο ή σαλόνι 3μ;. ή θέλω να κάνω μια στεγασμένη είσοδο πλάτους 2μ τι γίνεται;

γ) Δεν υπάρχει άνθρωπος μετά το 1985 που δεν έχει αγοράσει ημιυπαίθιο (για κατασκευές μετά το 1985). Η τέλος πάντων μπορεί να υπάρχει κάποιος όχι παραπάνω από το 1% των αγοραστών και αυτός όχι από επιλογή αλλά από σύμπτωση. Οπότε δεν υπάρχει περίπτωση ζήλειας

Θα επαναλάβω το παρακάτω
Η λύση είναι μια και λέγεται ΙΔΕΑΤΟ ΣΤΕΡΕΟ (ένα «κουτί» για κάθε οικόπεδο με συγκεκριμένο εμβαδό και ύψος ). Δηλαδή το κράτος να δίνει την δυνατότητα στους μηχανικούς να κατασκευάζουν ότι θέλουν αλλά αυτό να περιορίζεται μέσα στα όρια ενός ¨κουτιού¨ . Έτσι και το περιβάλλον προστατεύεται αφού δεν μπορούν να γίνουν κατασκευές έξω από τα στενά όρια του ιδεατού στερεού, και οι αρχιτέκτονες θα μπορούν να κατασκευάζουν όποιο στοιχείο θέλουν χωρίς τους αναχρονιστικούς νόμους που τώρα τους περιορίζουν

Τα έχουν βάλει όλοι με τους ημιυπαίθοιυς χώρους ακόμα και μέσα από το ΤΕΕ και δεν κοιτάζουν τις αυθαίρετες βίλες μέσα στα δάση και τα μεγαθήρια σε διάφορες περιοχές της Αθήνας, που έχουν γίνει νομότυπα η τελείως παράνομα.

Αν γίνει κατάργηση ημιυπαίθριων χώρων θα υπάρξει χαμός στις πολεοδομίες ώστε όλοι να προλάβουν να βγάλουν άδειες με ημιυπαιθριους. Τρεχάτε ποδαράκια μου!!!

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΗΜΙΥΠΑΙΘΡΙΟΥΣ ΔΕΝ ΦΤAIΝΕ ΜΟΝΟ ΟΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ


Θα αναφέρω ένα παράδειγμα δανειζόμενος μια άποψη που εξέφρασε ο πολύ καλός δημοσιογράφος κύριος Μανεσης στην πρωινή εκπομπή του την Κυριακή. Είναι μια άποψη που την εκφράζουν πολλοί απλώς εκεί την άκουσα τελευταία. Είπε λοιπόν ο κύριος Μανεσης ότι την περίοδο που έψαχνε να βρει δικό του σπίτι και επειδή επιθυμούσε να είναι νόμιμος δεν ήθελε το σπίτι που θα αγοράσει να έχει ημιυπαίθριο χώρο. Έξη μήνες έψαχνε και τέτοιο σπίτι δεν βρήκε. Τα έβαλε λοιπόν με τους ανεύθυνους κατασκευαστές που πάντα παρανομούν και βάζουν σε όλα τα διαμερίσματα που φτιάχνουν αυτούς τους χώρους του διαβόλου
Πρέπει εδώ να πούμε το εξής: ο ημιυπαίθριος χώρος δεν είναι παράνομος χώρος, γίνεται παράνομος μονό αν τον κλείσεις και τον κάνεις δωμάτιο. Ας αφήσει λοιπόν ο κύριος Μανεσης ή ο οποιοσδήποτε άλλος θέλει να είναι νόμιμος, τον ημιυπαιθριο χώρο της κατοικίας του ανοικτό, να μην τον κάνει δηλαδή δωμάτιο και δεν θα έχει κανένα πρόβλημα.
Στην περίπτωση που κάποιος αφήσει τον ημιυπαίθριο χώρο ανοικτό δεν θα κληθεί να πληρώσει και πρόστιμο νομιμοποίησης του. Ακόμα και κατά την αγορά μιας κατοικίας αν ο αγοραστής δεν προτίθεται να κλείσει τον ημιυπαιθριο δεν είναι υποχρεωμένος να πληρώσει και την εφορεία.
Αν κάποιος θέλει για παράδειγμα να αγοράσει διαμέρισμα με δυο δωμάτια, αυτό που αγοράζει συνήθως είναι διαμέρισμα με ένα κανονικό δωμάτιο και ένα ημιυπαίθριο που στην συνέχεια τον κλείνει. Αν θέλει να είναι ¨νόμιμος¨ ας αγοράσει διαμέρισμα με τρία δωμάτια, δυο νόμιμα και έναν ημιυπαίθριο και να μην κλείσει τον ημιηπαίθριο ποτέ. Τότε όμως θα πληρώσει παραπάνω για την αγορά του διαμερίσματος, κάτι που κανένας δεν κάνει.
Βλέπουμε λοιπόν ότι οι κατασκευαστές παρασύρονται πολλές φορές από την ανάγκη των αγοραστών για φτηνή κατοικία γι΄ αυτό και κλείνουν τους ημιυπαίθροιους χώρους
Για να μην αναφέρω και την περίπτωση που όταν κάποιος ιδιώτης έχει δικό του οικόπεδο και θέλει να κτίσει μόνος τού μια κατοικία, τι πίεση ασκεί στους μηχανικούς για όλο και περισσότερες παρανομίες

Τρίτη 10 Μαρτίου 2009

ΗΜΙΥΠΑΙΘΡΙΟΙ ΧΩΡΟΙ ΤΟ ΑΙΣΧΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ

Με βάση την νομοθεσία ο ορισμός των ημιυπαίθριων χώρων είναι:

Ημιυπαίθριος χώρος είναι ο στεγασμένος χώρος του κτιρίου, του οποίου η μία τουλάχιστον πλευρά είναι ανοιχτή προς τον κοινόχρηστο χώρο ή τους ακάλυπτους χώρους του οικοπέδου που δεν προσμετρώνται στην κάλυψη και οι υπόλοιπες πλευρές του ορίζονται από τοίχους ή κατακόρυφα φέροντα ή μη στοιχεία και χρησιμοποιείται για τη μετακίνηση ή προσωρινή παραμονή ανθρώπων.

Με βάση το παραπάνω οι κατασκευαστές σε κάθε οικοδομή έφτιαχναν ένα επιπλέων δωμάτιο όπου άφηναν μια πλευρά του ανοικτή και αφού έπαιρναν το ρεύμα για την οικοδομή έβαζαν μια τζαμαρία και έκλειναν τον χώρο.

Το γεγονός αυτό έχει επηρεάσει ένα πλήθος άλλων παραμέτρων όπως:
α) Αύξηση του κόστους αγοράς των οικοπέδων αφού οι οικοπεδούχοι έχουν προσμετρήσει στην πώληση του οικοπέδου τους το τυχών κέρδος που θα προσκομίσει ο κατασκευαστής από την πώληση των χώρων αυτών
β) Μείωση της τιμής πώλησης των κατοικιών, αφού η αξία αγοράς ενός διαμερίσματος που έχει για παράδειγμα δυο δωμάτια, από τα οποία το ένα είναι ημιυπαίθριος, δεν είναι το ίδιο με το αν τα δωμάτια αυτά ήταν και τα δυο στην δόμηση

Όμως πέρα από τα παραπάνω ο ημιυπαίθριος χώρος δεν είναι πάντα ένα δωμάτιο που κλείνει. Στην σύγχρονη αρχιτεκτονική υπάρχει ανάγκη για δημιουργία κατασκευαστικών στοιχείων που δεν μπορούν να μπουν στην δόμηση όπως για παράδειγμα μια επιβλητική είσοδο σε κάποιο κτίριο ή ένας στεγασμένος χώρος (πχ γέφυρα) που μπορεί να ενώνει δύο άλλους χώρους κλπ

Η κατάργηση των ημιυπαίθριων χώρων από μόνη της όμως δεν είναι λύση αφού θα οδηγήσει σε χρεοκοπία κατασκευαστές που ήδη έχουν αγοράσει οικόπεδο και έχουν υπολογίσει την αγορά του και τους ημιυπαίθριους. Αν οι ημιυπαίθριοι καταργηθούν η συνολική κατασκευή κάθε κατοικίας θα μειωθεί κατά 20%. Το γεγονός αυτό θα προκαλέσει αλυσιδωτή αύξηση της τιμής πώλησης των διαμερισμάτων αφού ο κατασκευαστής στο οικόπεδο που θα έφτιαχνε για παράδειγμα πέντε κατοικίες των 100 μ2 τώρα θα φτιάχνει τέσσερις

Αυτό που πρέπει να γίνει είναι μαζί με την τυχών κατάργηση των υμιπαιθριων χώρων είναι να αλλάξει ριζικά η νομοθεσία των κατασκευών που έτσι και αλλιώς είναι αναχρονιστική. Πρέπει να εφαρμόσουμε νομοθεσίες που ισχίουν και στο εξωτερικο.

Η λύση είναι μια και λέγεται ΙΔΕΑΤΟ ΣΤΕΡΕΟ (ένα «κουτί» για κάθε οικόπεδο με συγκεκριμένο εμβαδό και ύψος ). Δηλαδή το κράτος να δίνει την δυνατότητα στους μηχανικούς να κατασκευάζουν ότι θέλουν αλλά αυτό να περιορίζεται μέσα στα όρια ενός ¨κουτιού¨ . Έτσι και το περιβάλλον προστατεύεται αφού δεν μπορούν να γίνουν κατασκευές έξω από τα στενά όρια του ιδεατού στερεού, και οι αρχιτέκτονες θα μπορούν να κατασκευάζουν όποιο στοιχείο θέλουν χωρίς τους αναχρονιστικούς νόμους που τώρα τους περιορίζουν